Με δεδομένο ότι η διαλεκτική ανάμεσα στο συντηρητικό-«παραδοσιακό» και το ριζοσπαστικό-«μοντέρνο» αποτελεί την πεμπτουσία της συνεισφοράς των Μακεδόνων στον πολιτισμό, φαίνεται εύλογο ότι αυτή πρέπει να είναι η βασική ιδεολογική-αισθητική αρχή που θα διέπει κάθε προσπάθεια οργάνωσης-ανάταξης-ανάδειξης των Αιγών, της ξεχασμένης βασιλικής καθέδρας που η αρχαιολογική σκαπάνη πόντο-πόντο ανακαλεί από την λήθη.
Με αυτή την παραδοχή, συνεκτιμώντας τις ανάγκες προστασίας και τις ιδιαιτερότητες των μνημείων, αλλά και το οικιστικό μοντέλο της ίδιας της αρχαίας πόλης που ήταν ένα ‘ανοιχτό’ πολεοδομικό μόρφωμα με μικρούς και μεγαλύτερους συνοικισμούς, διάσπαρτους γύρω από έναν κεντρικό πυρήνα, το άστυ,προχωρήσαμε σε μια νέα, ‘ολιστική’ και δυναμική προσέγγιση του ζητήματος της σχέσης αρχαιολογικού χώρου - μουσείου – επισκέπτη με την δημιουργία του πολύμορφου, πολυδύναμου, ευέλικτου και συνεχώς εξελισσόμενου Πολυκεντρικού Μουσείου των Αιγών που με ενότητες διάσπαρτες στον πραγματικό-γεωγραφικό χώρο, θα αγκαλιάζει και θα ενσωματώνει το σύνολο του αρχαιολογικού χώρου και θα επεκτείνεται με την βοήθεια της τεχνολογίας στον υπερβατικό κόσμο της εικονικής πραγματικότητας και του διαδικτύου.
Στην παρούσα φάση έχουν συγκροτηθεί οι εξής ενότητες που συναπαρτίζουν το επισκέψιμο Πολυκεντρικό Μουσείο των Αιγών:
1. Το νέο μουσειακό κτήριο.
2. Το κέλυφος προστασίας της ταφικής συστάδας του Φιλίππου Β΄ με την έκθεση των θησαυρών.
3. Το αρχαιολογικό πάρκο της νεκρόπολης με την βασιλική ταφική συστάδα των Τημενιδών.
4. Το ανάκτορο και το θέατρο.
5. Η κατάγραφη εκκλησία του Αγίου Δημητρίου που βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του αρχαιολογικού χώρου.
Στο σύνολο αυτό διαδοχικά μπορούν να προστίθενται όποια μνημεία, συστάδες μνημείων ή τμήματα του αρχαιολογικού χώρου συντηρούνται, οργανώνονται και μπορούν να δεχθούν επισκέπτες.